21 lipca 1917 Aleksander Kiereński został szefem rządu rosyjskiego

Postać Aleksandra Kiereńskiego zajmuje szczególne miejsce w historii Rosji, a oceny są często sprzeczne. Wielu współczesnych uważało, że Kiereński nie tylko „wygadał” rewolucję, ale także pogrzebał demokratyczne ideały. Kiereński aktywnie propagował idee zjednoczenia ruchów i partii populistycznych w Rosji, uważał, że „zbawienie państwa jest możliwe tylko dzięki zjednoczonym siłom całego narodu”, a rewolucja w tym jest jedyną metodą i środkiem.

W 1917 r. na lutowym posiedzeniu Dumy Państwowej stwierdził: „… historycznym zadaniem narodu rosyjskiego w tej chwili jest zadanie natychmiastowego zniszczenia średniowiecznego reżimu wszelkimi sposobami”.

Powiązane posty

3 lutego 1826 Aleksander Gribojedow został aresztowany pod zarzutem udziału w powstaniu dekabrystów

03.02.2023

3 lutego 1565 Iwan Groźny założył opriczninę

03.02.2023

(8) 21 lipca 1917 Aleksander Kiereński został szefem rządu rosyjskiego. Na tym stanowisku podjął szereg działań mających na celu ustabilizowanie sytuacji politycznej, wzmocnienie władzy państwowej, ale nie udało mu się powstrzymać fali globalnego kryzysu w Rosji. Po rewolucji październikowej 1917 wyemigrował z kraju.

Rosyjski filozof Fiodor Stepun zauważył, że „linia Kiereńskiego” w 1917 r. była „jedyną słuszną”, a jego wina „nie polega na tym, że prowadził Rosję po złej drodze, ale że nie prowadził jej energicznie po właściwej. "

Według pisarki Niny Berberowej do końca swoich dni pozostał osobą niezwykle poinformowaną, znał tajne źródła władzy, rozumiał siły, które często poruszają polityków i umiał myśleć na wielką skalę.